ผมกลับไปสอบเพิ่มเติมและผ่านได้อย่างโล่งใจ ผมได้เป็นพยาธิแพทย์เต็มตัวเสียที่ จะได้รับวุฒิบัติในปีนี้ แต่เพราะความเจ็บป่วยทำให้ผมไม่ดีใจมากเท่าที่ควรจะเป็น เพราะผมต้องกับมารักษาตัว
ตอนนั้นอาการของผมเรียกได้ว่าเจ็บป่วยเต็มที่เพราะนอกจากจะหัวโล้น ที่ทำให้แรกๆหมดความมั่นใจในการออกสังคมมากๆแล้วจะยังเหนื่อยง่าย เดินไกลไม่ได้ และมีแผลเต็มปากกินไม่ได้เลย แม้ว่าจะได้รับยาอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม อาการต่างๆมันหายไปอย่างช้ามากๆ ปาเข้าไป 4-5 เดือนที่แผลในปากจะหายไปเกือบ 80% จนผมสามารถกินอาหรเผ็ดๆได้บ้าง ซึ่งครั้งแรกที่ได้กลับมากินข้าวผัดกระเพราะนั้นน้ำตาแทบจะไหลเพราะว่านานมากที่ไม่ได้กิน
การรักษาโรค MG นั้นนอกจากการได้รับยาแล้วอีกอย่างคือการผ่าตัด อย่างที่ผมได้เคยเล่าให้ฟังว่าโรค MG นั้นสัญนิษฐานว่าเกิดจากความผิดปกติของต่อมไทมัส ดังนั้นการรักษาอีกอย่างคือต้องผ่าตัดต่อมไทมัสออกถึงแม้ว่าจะมีก้อนที่ไทมัสหรือไม่ การผ่าตัดเรียกเป็นศัพท์ทางการแพทย์ว่า thymectomy
ตอนนั้นถ้าพูดเรื่องการทำ thymectomy แล้วเป็นเรื่องที่ทำให้ผมหวั่นๆใจอยู่พอสมควร เพราะการผ่าตัดมันต้องผ่าเข้าทางหน้าอกโดยลงมีดทางกระดูกหน้าอกแล้วแหวกออกไปเอาต่อมไทมัสออกแล้วเอาลวดผูก(ตามรูปข้างบน) เย็บปิดแผล ตอนสมัยเป็นนักศึกษาแพทย์เคยเข้าช่วยผ่าตัดหรือเข้าไปดูก็รู้สึกเฉยๆ แต่พอคิดว่าจะต้องเกิดกับตัวเองแล้วรู้สึกน่ากลัวมากๆ ปกติแล้วการผ่าตัดแบบนี้อาจจะต้องใส่ท่อช่วยหายใจหลังผ่าตัด ซึ่งผมคิดแล้วท้อมากๆ ตอนทำงานเป็นแพทย์รักษาคนเคยใส่ท่อช่วยหายใจคนไข้มามาก แต่ตอนนี้ต้องมาโดนใส่เองแล้วตื่นมาก็ต้องนอนคาบท่อช่วยหายใจใน ICU ด้วย แค่คิดก็ท้อ
แต่ก็แค่ท้อครับเพราะสุดท้ายมันก็ถอยไม่ได้ ยังไงก็ต้องผ่า ยิ่งอาจารย์บางท่านแนะนำว่าให้รีบผ่าให้เร็วที่สุดเพราะยิ่งผ่าเร็วอาการก็จะมีโอกาสหายขาดได้มาก แต่ผมคงต้องรอให้อาการดีกว่านี้เสียก่อน
หลังจากรักษาไปได้ประมาณ 3-4 เดือนผมก็ลดยาเสตียรอดย์เพราะยากดภูมิคุ้มกันเริ่มออกฤทธิ์ ทำให้อาการหน้าบวมของผมเริ่มน้อยลง
จนผ่านไปประมาณ 6 เืดอนที่ผมต้องกินยามาตลอดอาการก็ดีขึ้นแบบช้าๆ อาจารย์หมอก็บอกว่าตอนนี้ฤดูหนาว สามารถผ่าตัดได้แล้วเลยแนะนำให้ผมผ่าตัด
หลังจากที่ได้คุยตกลงกับหมอผ่าตัด หาฤกษ์งานยามดีในการผ่าตัดแล้วก็คิดว่าควรจะต้องไปทำ x-ray computer หน้าอกดูก่อนว่ามีก้อนที่ไทมัสหรือเปล่า
วันทำ x-ray computer ผมตื่นเต้นมาก เพราะในใจกลัวจะเจออะไรผิดปกติ จนวัดความดันพบว่าความดันสูงมากๆ สูงถึง 160/120 แต่ก็คิดว่าคงจะเป็นเพราะว่าตื่นเต้น
ผมเพิ่งรู้ความรู้สึกตอนฉีดสีก็ตอนทำตอนทำ x-ray computer นี่แหละตอนที่ฉีดสีจะรู้สึกร้อนไปทั้งตัวตอนนั้นคิดว่าตัวเองแพ้สารที่ใช้ฉีดแต่ผ่านไปซักพักอาการร้อนก็หายไป
หลังจากที่ทำ x-ray computer ผมได้เดินไปหาหมอ x-ray ที่เป็นเพื่อนกันแล้วถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง
เพื่อนผมตอบว่า "หน้าอกปกติดี ไทมัสก็ไม่มีก้อน แต่"
ผมพูดเล่นๆว่า "มีก้อนที่อื่นใช่ไหม"
เพื่อนผมยิ้มแห้งๆ "ใช่!"
"อะไรน่ะ!" ผมอุทานด้วยความตกใจ
credit; รูปนำมาจาก http://www.ctsnet.org/graphics/experts/Thoracic/Ercan/Ercan7.jpg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น