เกริ่นนำ

พระท่านเคยสอนไว้ว่า ไม่ควรใช้ชีวิตอยู่ในความประมาท เป็นความจริงทีเดียวแต่แปลกที่คนเรานั้นมักจะไม่ตระหนักในคำสอนนี้ แม้แต่ตัวผมเอง ถึงแม้ว่าจะเป็นหมอได้เห็นความเจ็บป่วย เห็นคนตายมามากต่อมาก แต่ก็ยังใช้ชีวิตแบบประมาทมาตลอด ทั้งการอดหลับอดนอนจากการอยู่เวร รวมทั้งการเที่ยวกลางคืน ดื่มหนัก คิดแต่ว่าถ้ามันจะป่วยจริงก็คงอายุ 60-70 ปี ซึ่งมันก็ตามแต่วัย แต่หาไม่เลยพอผมอายุเข้าเลข 3 วัยที่กำลังทำงานสร้างฐานะ ในช่วงที่ผมกำลังจะเป็นแพทย์เฉพาะทาง ผมก็เป็นโรคร้ายที่ ไม่รู้ว่าจะหายหรือเปล่าก็ไม่รู้ ผมแทบจะตั้งตัวไม่้ทัน ทุกอย่างในชีวิตเริ่มเปลี่ยนแปลง ทั้งการดำเนินชีวิต การงาน รวมทั้งต้องเลิกเที่ยวเลิกดื่มกินไปโดยบริยาย ถึงแม้ว่าความเจ็บป่วยที่ผมเป็นนั้นไม่ได้เกี่ยวกับการที่ผมเที่ยว ดื่มกิน ก็ตาม แต่ถ้าตอนนั้นผมรักษาสุขภาพมากกว่านี้ร่างคงแข็งแรงกว่านี้
ผมเขียน blog นี้ขึ้นมาเพื่ออยากจะบันทึกถึงชีวิตของผมที่เป็นถึงหมอ หมอที่มีหน้าที่รักษาคนไข้ แต่สุดท้ายก็ป่วยต้องมาเป็นคนไข้เสียเอง ผมจะหาเวลามาเขียนบ่อยๆตามแต่เวลาและโอกาสจะเอื้ออำนวยครับ อาจจะช้าเร็วบ้างก็ถ้าใครมาอ่านก็ลองติดตามดู แล้วอย่าลืมฝากคอมเมนต์ไว้ด้วยน่ะครับ / หมอพยาธิคนหนึ่ง